Μονότοξο γεφύρι, χτισμένοεπί του Σελινούντα στη διασταύρωση της Ε.Ο. για Άνω Βλασία.
Full-width Video
Καμάρα στο Λειβάρτζι
Γεφύρι που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, αριστερά, μονότοξο που γεφυρώνει τον Λειβαρτζινό Ερύμανθο. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε πριν το ’40, στη θέση παλιότερου γεφυριού που είχε χτιστεί το 1856 με έξοδα του Λειβαρτζινού Ανδρέα Πάπα.
Γεφύρι Τριποτάμων
Το γεφύρι εικάζεται ότι χτίστηκε περίπου το 1826 κατά την περίοδο της εκστρατείας του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, απ’ όπου προέρχεται και η ονομασία του. Γεφυρώνει το δυτικό και κεντρικότερο βραχίονα του Ερύμανθου (Νουσαίτικο ποτάμι) και απέχει 13 χιλιόμετρα από τις πηγές του ποταμού σε υψόμετρο 520μ.
Γεφύρι Τσερχοταμπέη
Είναι χτισμένο επί του Λάδωνα, κάτω από το χωριό Φίλια και χτίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα
Κάστρο των Καλαβρύτων
Το Κάστρο των Καλαβρύτων ή Κάστρο της Ωριάς, βρίσκεται σε λόφο ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων, σε απόσταση 1,5 περίπου χιλιομέτρου από το κέντρο της. Χτίστηκε κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας, από τον πρώτο βαρώνο των Καλαβρύτων, Όθων ντε Τουρναί (Othon de Tournay), μετά το 1208. Σήμερα υπάρχουν μόνο ερείπια από το Κάστρο.
Η ονομασία του «Κάστρο της Ωριάς» προέρχεται από το θρύλο που αναφέρει ότι το 1460 η Αικατερίνη Παλαιολόγου η κόρη του τελευταίου Φράγκου Πρίγκιπα της Αχαΐας Κεντυρίω να Β’ Ζαχαρία και σύζυγος του Θωμά Παλαιολόγου έπεσε από το κάστρο και σκοτώθηκε για να αποφύγει να πέσει στα χέρια των Τούρκων.
Κυρκαλέϊκο Γεφύρι
Μονότοξο μικρό γεφύρι που ενώνει τις δύο κάθετες πλευρές του Κυρκαλέϊκου φαραγγιού, λίγο έξω και στα όρια του τοπικού διαμερίσματος Βιλιβίνας, του δήμου Καλαβρύτων. Το Κυρκαλέϊκο φαράγγι ή ρέμα κατεβαίνει από τις πλαγιές του όρους Ρούσκιου και μετά από μια πορεία σχεδόν 3 χιλιομέτρων χύνεται στον ποταμό Κερυνίτη, κοντά στη συμβολή του με το Βιλιβινιώτικο χείμαρρο.
Τρικάμαρο Γεφύρι στη Δάφνη
Γεφύρι με τα τρία ανισομερή τόξα του ενώνει τις όχθες του Πάϊου ποταμού, στη Δάφνη.
Αρχοντικό Παλαιολογίνας
ο Αρχοντικό της Παλαιολογίνας αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό απόθεμα για την πόλη των Καλαβρύτων. Είναι ρυθμού βυζαντινού, λιθόκτιστο και κεραμοσκέπαστο. Η κατασκευή του κτιρίου ανάγεται στα χρόνια που τα Καλάβρυτα ανακτήθηκαν από τους Βυζαντινούς στρατηγούς των Παλαιολόγων του Μυστρά και βρισκόταν μέσα σε ευρύτερο περιβάλλον περιτριγυρισμένο από ψηλά τείχη και καστρόπορτες, τα οποία κατεδαφίστηκαν και ο χώρος τεμαχίστηκε σε οικόπεδα που στη συνέχεια πουλήθηκαν. Το κτίριο διαρθρώνεται σε τρεις ορόφους, με συνολικό καθαρό εμβαδόν 530 τ.μ. Διαθέτει καταχύστρα στην είσοδο, πολεμίστρες στο ισόγειο και μικρά τοξωτά ανοίγματα στα πλάγια πυργοειδή τμήματα. Ο όροφος του κεντρικού τμήματος της κατοικίας διαθέτει περισσότερα ανοίγματα. Στους κύριους χώρους διατηρούνται τζάκια με καθαρά τουρκική μορφολογία.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το κτίριο αυτό επέζησε από όλες τις καταστροφές που υπέστη η πόλη των Καλαβρύτων και επηρεάστηκε μόνο από τη φθορά του χρόνου. H αναστύλωση του Αρχοντικού ολοκληρώθηκε το 2000 και έκτοτε χρησιμοποιείται ως πολιτιστικό κέντρο, που φιλοξενεί εκθέσεις, ημερίδες, συνέδρια κλπ.
Πύργος Λεχουρίτη
Ο Πύργος του Λεχουρίτη είναι οχυρή μεταβυζαντινή κατοικία που ανήκε στον οπλαρχηγό Γεώργιο Λεχουρίτη (Παπαδόπουλο) και βρίσκεται στο χωριό Λεχούρι 43 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Καλαβρύτων. Εδώ φυλακίσθηκε ο Τούρκος διοικητής των Καλαβρύτων Ιμβραήμ Αρναούτογλου, μετά την απελευθέρωση της πόλης, στις 21 Μαρτίου 1821. Σήμερα σώζεται σε άριστη κατάσταση και ένα τμήμα του λειτουργεί σαν ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.
Πύργος Ανδρέα Ζαΐμη
Ο Πύργος του Ανδρέα Ζαΐμη βρίσκεται στο χωριό Κερπινή, σε ερειπωμένη κατάσταση πλέον. Ο Ανδρέας Ζαΐμης γεννήθηκε στην Κερπινή Καλαβρύτων το 1791, γιος του προεστού των Καλαβρύτων Ασημάκη Ζαΐμη που πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 18 Μαρτίου 1821.
Νέος μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιταλία και πήρε μέρος στην επανάσταση, μαχόμενος στην πολιορκία της Πάτρας και στο Μεσολόγγι. Χρημάτισε πληρεξούσιος στην συνέλευση της Επιδαύρου το 1822.
