Η πόλγη του Φενεού βρίσκεται στο ΝΑ τμήμα του γεωπάρκου. Πρόκειται για ένα καρστικό βύθισμα με επίπεδη επιφάνεια η οποία αποτελεί την κοιλάδα του Φενεού και δημιουργήθηκε κατά το Μ. Πλειστόκαινο (0,77-0,12 εκ. χρόνια πριν) πάνω σε ασβεστόλιθους. Ο ποταμός Όλβιος διατρέχει την κοιλάδα και αποθέτει ιζήματα. Στο νότιο τμήμα της βρίσκονται οι καταβόθρες διάλυσης. Στο παρελθόν αυτές καθώς έφραζαν από φερτά υλικά δημιουργούσαν την παλαιολίμνη του Φενεού η οποία δεν υπάρχει σήμερα. Ωστόσο η λίμνη άφησε πίσω τα σημάδια της στον βράχο στα σημεία όπου εντοπιζόταν οι παλαιοστάθμες της. Οι μεγαλύτερες από τις καταβόθρες σήμερα είναι οριοθετημένες με καλαίσθητες πετρόκτιστες κατασκευές. Η ιστορία τους είναι μεγάλη καθώς με αυτές σχετίζονται μυθολογικά με τον Ηρακλή αλλά και με την νεώτερη ιστορία του τόπου κατά την διάρκεια του επαναστατικού αγώνα. Η εύφορη κοιλάδα παράγει τα χαρακτηριστικά φασόλια και όσπρια του Φενεού.
Full-width Video
15-Μάτι του Λάδωνα
Ένα εντυπωσιακό γεωμορφολογικό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι πηγές του Λάδωνα που βρίσκονται νοτιοδυτικά του χωριού Λυκούρια σε υψόμετρο 469 μ. και παρουσιάζουν κυκλική μορφολογία. Το νερό ανέρχεται από μια τρύπα (καταβόθρα) με μεγάλη ταχύτητα και δημιουργεί μια μικρής έκτασης αλλά αρκετά βαθιά καρστική λίμνη (μέγιστο βάθος 47 μέτρα). Κάτω από την λίμνη υπάρχει μεγάλης έκτασης καρστικός αγωγός ο οποίος χρησιμοποιούνταν παλιότερα (πιθανόν όταν η στάθμη της λίμνης ήταν πιο χαμηλά) ως κρυψώνα για υλικά πολέμου. Η περιοχή γύρω από την λιμνούλα χαρακτηρίζεται από παρόχθια βλάστηση η οποία δημιουργεί ένα ειδυλλιακό τοπίο.
Previous image
Next image
14-Πηγές Αροάνιου
Στο ΒΑ τμήμα της πόλγης (κοιλάδας) των Λουσών σε υψόμετρο 600μ αναπτύσσονται οι εντυπωσιακές πηγές υπερχείλισης του Πλανητέρου μέσα σε ένα υπέροχο πλατανόδασος (Platanus orientalis). Το νερό των πηγών ξεκινά την πορεία του από τον Χελμό, χάνεται μέσα στις καταβόθρες των Λουσών, ταξιδεύει μέσα στα ασβεστολιθικά πετρώματα και εξέρχεται στην περιοχή του Πλανητέρου από 41 μικρά ανοίγματα με μεγάλη ταχύτητα. Στον εκπληκτικό αυτό γεώτοπο ο επισκέπτης μπορεί όχι μόνο να θαυμάσει το αβιοτικό και βιοτικό περιβάλλον αλλά και να γνωρίσει τους παραδοσιακούς νερόμυλους και τα ιχθυοτροφεία πέστροφας. Και αφού κάνει μια βόλτα στα υπέροχα μονοπάτια μπορεί να απολαύσει τα υπέροχα τοπικά προϊόντα.
Previous image
Next image
13-Καταβόθρα Λουσών
Βόρεια από το χωριό Λουσικό και εντός της πόλγης των Λουσών βρίσκονται οι ομώνυμες καταβόθρες. Τόσο η πόλγη (κλειστή λεκάνη) όσο και οι καταβόθρες (τρύπες στο ασβεστολιθικό υπόβαθρο) είναι καρστικές δομές, δημιουργήθηκαν δηλαδή εξαιτίας της διάλυσης του ασβεστολιθικού πετρώματος από το νερό. Η περιοχή παρουσιάζει έντονα φαινόμενα καρστικοποίησης με τρεις τουλάχιστον καταβόθρες και το επιβλητικό σπηλαιοβάραθρο «Καλιακουδότρυπα». Όταν οι καταβόθρες φράζουν από φερτά υλικά (πέτρες, ξύλα κλπ) η περιοχή πλημμυρίζει και δημιουργείται λίμνη. Η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει πλούσια πολιτιστικά στοιχεία καθώς ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην αρχαία πόλη των Λουσών και το ιερό της Αρτέμιδος και να επισκεφτεί τον ιστορικό πύργο των Πετμεζαίων στους Άνω Λουσούς.
Previous image
Next image
23-Πόλγη των Λουσών
Η πόλγη των Λουσών είναι μια τυφλή κοιλάδα επιμηκυμένη προς τα ΝΝΔ. Βρίσκεται 12 χλμ ΝΔ από τα Καλάβρυτα και έχει έκταση 13,2 τετρ. χλμ. Καλύπτεται από Κ. Πλειστοκαινικές έως Ολοκαινικές αλλουβιακές (2,58 εκ. χρόνια και νεώτερες) αποθέσεις και υπολειμματικά ασβεστολιθικά πετρώματα που προβάλουν ως λοφίσκοι μέσα στην κοιλάδα τα λεγόμενα hum. Η τεκτονική παραμόρφωση και η εναλλαγή των διαφορετικών πετρωμάτων οδηγεί στην εμφάνιση 23 εποχιακών πηγών επαφής στην περιοχή. Η παρουσία του εύφορου εδάφους και του νερού οδηγεί στην έντονη γεωργική εκμετάλλευση. Τμήμα της Πόλγης μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν λίμνη που αποστραγγίστηκε με εγγειοβελτιωτικά έργα που κατεύθυναν το νερό στις καταβόθρες και αποδόθηκε στη γεωργική εκμετάλλευση. Η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει πλούσια πολιτιστικά στοιχεία καθώς ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην αρχαία πόλη των Λουσών και το ιερό της Αρτέμιδος και να επισκεφτεί τον ιστορικό πύργο των Πετμεζαίων στους Άνω Λουσούς.
11-Σπήλαιο λιμνών
Αναπτύσσεται μέσα στον ασβεστολιθικό όγκο του όρους Αμολινίτσα κατά μήκος ενός ρήγματος με ΒΔ-ΝΑ διεύθυνση. Εκτός από τον πλούσιο διάκοσμο που αναπτύσσεται σε μεγάλο τμήμα του, μια άλλη πολύ εντυπωσιακή δομή είναι οι 13 υπόγειες λίμνες που δημιουργούνται σε διαφορετικά επίπεδα. Εξαιτίας της αργής ροής και αποστράγγισης του νερού δημιουργούνται ασβεστιτικά τοιχώματα τα λεγόμενα γκουρ έως και σήμερα. Από ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο πρώτο τμήμα του σπηλαίου κοντά στη φυσική είσοδο, βρέθηκαν πλούσια αρχαιολογικά και παλαιοανθρωπολογικά κατάλοιπα που δείχνουν ότι το σπήλαιο κατοικούνταν από το 5650 π.Χ. κατά τη Νεολιθική Περίοδο.
Previous image
Next image
02-Πόρτες-Τρικλιά
Ο γεώτοπος Πόρτες – Τρικλιά βρίσκεται στη μέση της διαδρομής του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού από τα Καλάβρυτα προς το Διακοπτό ανάμεσα στους δύο ομώνυμους σταθμούς του οδοντωτού σιδηρόδρομου. Το τμήμα αυτό του φαραγγιού αποτελεί το πιο στενό και πιο βαθύ τμήμα του και παράλληλα το πιο εντυπωσιακό. Περπατώντας κατά μήκος της διαδρομής από τις Πόρτες στην Τρίκλια ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει τη διαδρομή του νερού, να το δει και να το ακούσει να ρέει, να βιώσει και να καταλάβει τη δύναμή του που ως ακούραστος γλύπτης σμιλεύει εδώ και χιλιάδες χρόνια τον Ανω Κρητιδικό ασβεστόλιθο, τον φλύσχη και τα Πλειοκαινικά και Πλειστοκαινικά κροκαλοπαγή, δίνοντας στο φαράγγι τη μορφή που έχει σήμερα. Ο μύθος θέλει τον Ηρακλή να ανοίγει με το σπαθί του το πέρασμα αυτό. Στην πραγματικότητα το πέρασμα αυτό οφείλεται στην έντονη κατά βάθος διάβρωση του ορμητικού νερού σε συνδυασμός με την έντονη ανύψωση της περιοχής λόγω τεκτονικών κινήσεων που σχετίζονται με την καταβύθιση της Αφρικανικής πλάκας κάτω από την Ευρασιατική.
Previous image
Next image
40-Τέσσερα Έλατα
Στην ελατόφυτη αυτή θέση, παρατηρείται μια ποικιλία διαφορετικών πετρωμάτων. Μέσα σε χαράδρα παρατηρούνται δολομιτικοί ασβεστόλιθοι της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης (ηλικίας Μέσου – Ανώτερου Τριαδικού) επωθημένοι (με τεκτονική επαφή) σε σχιστόλιθους και χαλαζίτες της Φυλλιτικής – Χαλαζιτικής σειράς. Εμφανίζονται επίσης τεμάχη βιτουμενιούχων απολιθωματοφόρων ασβεστόλιθων (πετρώματα στα οποία μπορεί να δημιουργηθεί πετρέλαιο). Στο σημείο που ξεκινάει το δημοφιλές μονοπάτι προς τα Ύδατα της Στυγός, εμφανίζονται επίσης παγετώδεις αποθέσεις προερχόμενες από παλιούς παγετώνες από τις κορυφές του Χελμού.
39-Μπαλκόνι της Στύγας
Ο γεώτοπος αυτός βρίσκεται βορειοδυτικά από τον γεώτοπο της Στύγας. Αποτελεί άλλο ένα σημείο μέσα στο ορεινό τοπίο το οποίο είναι «χτισμένο» πάνω σε ασβεστόλιθους και δολομίτες της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης, οι οποίοι παρουσιάζονται έντονα τεκτονισμένοι (ρήγματα). Πάνω στους ασβεστόλιθους υπάρχουν στοιχεία για το περιβάλλον δημιουργίας τους, οι λεγόμενοι στρωματόλιθοι. Αυτοί μαρτυρούν ένα ιδιαίτερα ρηχό θαλάσσιο περιβάλλον δημιουργίας αυτών των πετρωμάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν απότομο ασβεστολιθικό γκρεμό με εύκολη πρόσβαση ο οποίος προσφέρει απεριόριστη θέα προς τον μυθικό γεώτοπο καταρράκτη της Στύγας για τους επισκέπτες χωρίς ορειβατική εμπειρία.
38-Διαβρωμένα κροκαλοπαγή
Ο γεώτοπος αυτός αποτελεί ένα σημείο ιδιαίτερης και εντυπωσιακής γεωμορφολογίας. Κατά την διάρκεια του Κατώτερου-Μέσου Πλειστοκαίνου μεγαλύτερα ή μικρότερα ποτάμια μετέφεραν υλικό στην περιοχή αυτή. Τα πετρώματα που προέκυψαν βρίσκονται πάνω από τα κροκαλοπαγή της Κερπινής και του Μεγάλου Σπηλαίου καθώς δημιουργήθηκαν αργότερα. Βρίσκονται σήμερα εκτεθειμένα σε μεγάλα υψόμετρα όπου το μικροκλίμα περιλαμβάνει δυνατούς ανέμους οι οποίοι τα σμιλεύουν δημιουργώντας επιβλητικά γλυπτά της φύσης.
