Η λίμνη του Τσιβλού, βρίσκεται στον Δήμο Αιγιαλείας του Νομού Αχαΐας. Είναι μια μικρή ορεινή λίμνη που είναι συνδεδεμένη με εξαιρετικά βίαια γεωλογικά φαινόμενα που συνέβησαν το 1913 και 1914. Στη μεγάλη κατολίσθηση, το 1913, τεράστιοι όγκοι χωμάτων κάλυψαν την κοίτη του ποταμού Κράθη και του παραπόταμού του αφανίζοντας το γραφικό χωριό της Συλίβαινας και καταπλακώνοντας ένα μέρος από το γειτονικό οικισμό του Τσιβλού. Η λίμνη δημιουργήθηκε από τα νερά που συγκεντρώθηκαν πίσω από τους όγκους χωμάτων και αποτελεί ίσως τη νεώτερη φυσική λίμνη της Ευρώπης. Το όνομα στη λίμνη το έδωσε ο οικισμός του Τσιβλού, που μέρος του θάφτηκε κάτω από τα νερά της. Η λεκάνη απορροής της βρίσκεται σε υψόμετρο 720 μέτρων, έχει επιφάνεια μικρότερη από 200 στρέμματα και ακτογραμμή 1800 μ. Το βαθύτερο σημείο της είναι περίπου στα 75 μ. Η έκτασή της αυξομειώνεται συνεχώς, καθώς η στάθμη της ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με την εποχή και το ύψος των βροχοπτώσεων κάθε χρονιά. Δέχεται νερά από τους χειμάρρους που κατεβαίνουν από το Χελμό κυρίως την άνοιξη ή με το λιώσιμο του χιονιού.
Η λίμνη Τσιβλού ανήκει στους 29 γεωλογικούς σχηματισμούς ιδιαίτερης αξίας (γεώτοποι) στο Γεωπάρκο. Η οικολογική αξία της περιοχή όσον αφορά το χλωριδικό πλούτο και την ιχθυοπανιδα που φιλοξενεί είναι πολύ σημαντική. Γύρω από την λίμνη κυριαρχούν τα κωνοφόρα (ελάτη, μαύρη πεύκη και χαλέπιοπεύκη). Στη λίμνη ζουν πέντε είδη ψαριών (κυπρίνοι, πέστροφες και κουνουπόψαρα, τα οποία έχουν εισαχθεί, ο κέφαλος του γλυκού νερού και η ντάσκα).
Οι όχθες τις είναι ιδανικές για πεζοπορία και βόλτα, αλλά και για ποδήλατο, ενώ ορισμένοι επιλέγουν τη λίμνη και για κωπηλασία ή κολυμπούν στα δροσερά νερά της, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η διαδρομή περιμετρικά της λίμνης είναι πολύ ευχάριστη και μπορεί να γίνει σε λιγότερο από δύο ώρες.
