Ο χλωριδικός πλούτος της περιοχής σχετίζεται με το γεγονός ότι έχει τη μεγαλύτερη ποικιλότητα ενδιαιτημάτων σε σχέση με κάθε άλλο ορεινό όγκο της Πελοποννήσου.
Ο Χελμός θεωρείται θερμό σημείο βιοποικιλότητας της ενδημικής χλωρίδας, φιλοξενώντας υψηλό αριθμό φυτικών taxa – συμπεριλαμβανομένων ελληνικών ενδημικών, ενδημικών της Πελοποννήσου και τοπικών ενδημικών ειδών, πολλά από τα οποία είτε ανήκουν σε μία από τις κατηγορίες επικινδυνότητας του Βιβλίου Ερυθρών δεδομένων της IUCN, ή/και είναι ενταγμένα σε διεθνές καθεστώς προστασίας, καθώς και μονάδων βλάστησης) – και τύπων οικοτόπων σημαντικών τόσο σε εθνικό, όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Παρακάτω, παρουσιάζονται κάποια από τα σημαντικά, σπάνια και απειλούμενα είδη .
