Articles by: admin

13-Καταβόθρα Λουσών

Βόρεια από το χωριό Λουσικό και εντός της πόλγης των Λουσών βρίσκονται οι ομώνυμες καταβόθρες. Τόσο η πόλγη (κλειστή λεκάνη) όσο και οι καταβόθρες (τρύπες στο ασβεστολιθικό υπόβαθρο) είναι καρστικές δομές, δημιουργήθηκαν δηλαδή εξαιτίας της διάλυσης του ασβεστολιθικού πετρώματος από το νερό. Η περιοχή παρουσιάζει έντονα φαινόμενα καρστικοποίησης με τρεις τουλάχιστον καταβόθρες και το επιβλητικό σπηλαιοβάραθρο «Καλιακουδότρυπα». Όταν οι καταβόθρες φράζουν από φερτά υλικά (πέτρες, ξύλα κλπ) η περιοχή πλημμυρίζει και δημιουργείται λίμνη.  Η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει πλούσια πολιτιστικά στοιχεία καθώς ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην αρχαία πόλη των Λουσών και το ιερό της Αρτέμιδος και να επισκεφτεί τον ιστορικό πύργο των Πετμεζαίων στους Άνω Λουσούς.

23-Πόλγη των Λουσών

Η πόλγη των Λουσών είναι μια τυφλή κοιλάδα επιμηκυμένη προς τα ΝΝΔ. Βρίσκεται 12 χλμ ΝΔ από τα Καλάβρυτα και έχει έκταση 13,2 τετρ. χλμ. Καλύπτεται από Κ. Πλειστοκαινικές έως Ολοκαινικές αλλουβιακές (2,58 εκ. χρόνια και νεώτερες) αποθέσεις και υπολειμματικά ασβεστολιθικά πετρώματα που προβάλουν ως λοφίσκοι μέσα στην κοιλάδα τα λεγόμενα hum. Η τεκτονική παραμόρφωση και η εναλλαγή των διαφορετικών πετρωμάτων οδηγεί στην εμφάνιση 23 εποχιακών πηγών επαφής στην περιοχή.  Η παρουσία του εύφορου εδάφους και του νερού οδηγεί στην έντονη γεωργική εκμετάλλευση. Τμήμα της Πόλγης μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν λίμνη που αποστραγγίστηκε με εγγειοβελτιωτικά έργα που κατεύθυναν το νερό στις καταβόθρες και αποδόθηκε στη γεωργική εκμετάλλευση. Η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει πλούσια πολιτιστικά στοιχεία καθώς ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην αρχαία πόλη των Λουσών και το ιερό της Αρτέμιδος και να επισκεφτεί τον ιστορικό πύργο των Πετμεζαίων στους Άνω Λουσούς.

11-Σπήλαιο λιμνών

Αναπτύσσεται μέσα στον ασβεστολιθικό όγκο του όρους Αμολινίτσα κατά μήκος ενός ρήγματος με ΒΔ-ΝΑ διεύθυνση. Εκτός από τον πλούσιο διάκοσμο που αναπτύσσεται σε μεγάλο τμήμα του, μια άλλη πολύ εντυπωσιακή δομή είναι οι 13 υπόγειες λίμνες που δημιουργούνται σε διαφορετικά επίπεδα. Εξαιτίας της αργής ροής και αποστράγγισης του νερού δημιουργούνται ασβεστιτικά τοιχώματα τα λεγόμενα γκουρ έως και σήμερα. Από ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο πρώτο τμήμα του σπηλαίου κοντά στη φυσική είσοδο, βρέθηκαν πλούσια αρχαιολογικά και παλαιοανθρωπολογικά κατάλοιπα που δείχνουν ότι το σπήλαιο κατοικούνταν από το 5650 π.Χ. κατά τη Νεολιθική Περίοδο.

02-Πόρτες-Τρικλιά

Ο γεώτοπος Πόρτες – Τρικλιά βρίσκεται στη μέση της διαδρομής του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού από τα Καλάβρυτα προς το Διακοπτό ανάμεσα στους δύο ομώνυμους σταθμούς του οδοντωτού σιδηρόδρομου. Το τμήμα αυτό του φαραγγιού αποτελεί το πιο στενό και πιο βαθύ τμήμα του και παράλληλα το πιο εντυπωσιακό. Περπατώντας κατά μήκος της διαδρομής από τις Πόρτες στην Τρίκλια ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει τη διαδρομή του νερού, να το δει και να το ακούσει να ρέει, να βιώσει και να καταλάβει τη δύναμή του που ως ακούραστος γλύπτης σμιλεύει εδώ και χιλιάδες χρόνια τον Ανω Κρητιδικό ασβεστόλιθο, τον φλύσχη και τα Πλειοκαινικά και Πλειστοκαινικά κροκαλοπαγή, δίνοντας στο φαράγγι τη μορφή που έχει σήμερα. Ο μύθος θέλει τον Ηρακλή να ανοίγει με το σπαθί του το πέρασμα αυτό. Στην πραγματικότητα το πέρασμα αυτό οφείλεται στην έντονη κατά βάθος διάβρωση του ορμητικού νερού σε συνδυασμός με την έντονη ανύψωση της περιοχής λόγω τεκτονικών κινήσεων που σχετίζονται με την καταβύθιση της Αφρικανικής πλάκας κάτω από την Ευρασιατική.

40-Τέσσερα Έλατα

Στην ελατόφυτη αυτή θέση, παρατηρείται μια ποικιλία διαφορετικών πετρωμάτων.  Μέσα σε χαράδρα παρατηρούνται δολομιτικοί ασβεστόλιθοι της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης (ηλικίας Μέσου – Ανώτερου Τριαδικού) επωθημένοι (με τεκτονική επαφή) σε σχιστόλιθους και χαλαζίτες της Φυλλιτικής – Χαλαζιτικής σειράς. Εμφανίζονται επίσης τεμάχη βιτουμενιούχων απολιθωματοφόρων ασβεστόλιθων (πετρώματα στα οποία μπορεί να δημιουργηθεί πετρέλαιο). Στο σημείο που ξεκινάει το δημοφιλές μονοπάτι προς τα Ύδατα της Στυγός, εμφανίζονται επίσης παγετώδεις αποθέσεις προερχόμενες από παλιούς παγετώνες από τις κορυφές του Χελμού.

39-Μπαλκόνι της Στύγας

Ο γεώτοπος αυτός βρίσκεται βορειοδυτικά από τον γεώτοπο της Στύγας. Αποτελεί άλλο ένα σημείο μέσα στο ορεινό τοπίο το οποίο είναι «χτισμένο» πάνω σε ασβεστόλιθους και δολομίτες της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης, οι οποίοι παρουσιάζονται έντονα τεκτονισμένοι (ρήγματα). Πάνω στους ασβεστόλιθους υπάρχουν στοιχεία για το περιβάλλον δημιουργίας τους, οι λεγόμενοι στρωματόλιθοι. Αυτοί μαρτυρούν ένα ιδιαίτερα ρηχό θαλάσσιο περιβάλλον δημιουργίας αυτών των πετρωμάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν απότομο ασβεστολιθικό γκρεμό με εύκολη πρόσβαση ο οποίος προσφέρει απεριόριστη θέα προς τον μυθικό γεώτοπο καταρράκτη της Στύγας για τους επισκέπτες χωρίς ορειβατική εμπειρία.

38-Διαβρωμένα κροκαλοπαγή

Ο γεώτοπος αυτός αποτελεί ένα σημείο ιδιαίτερης και εντυπωσιακής γεωμορφολογίας. Κατά την διάρκεια του Κατώτερου-Μέσου Πλειστοκαίνου μεγαλύτερα ή μικρότερα ποτάμια μετέφεραν υλικό στην περιοχή αυτή. Τα πετρώματα που προέκυψαν βρίσκονται πάνω από τα κροκαλοπαγή της Κερπινής και του Μεγάλου Σπηλαίου καθώς δημιουργήθηκαν αργότερα. Βρίσκονται σήμερα εκτεθειμένα σε μεγάλα υψόμετρα όπου το μικροκλίμα περιλαμβάνει δυνατούς ανέμους οι οποίοι τα σμιλεύουν δημιουργώντας επιβλητικά γλυπτά της φύσης.

37-Μαδερό

Το Μαδερό είναι ακόμα μια δημοφιλής κορυφή του όρους Χελμός με υψόμετρο 2.143 μ.  Απαντώνται ασβεστόλιθοι της γεωτεκτονικής ζώνης Πίνδου και οι σχετιζόμενες αποθέσεις υποθαλάσσιου ριπιδίου (φλύσχης) τα οποία βρίσκονται τοποθετημένα με τεκτονική επαφή (επώθηση) πάνω σε πετρώματα της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης. Από την κορυφή Μαδερό ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την υπέροχη θέα στην λίμνη Δόξα. Η ύπαρξη μονοπατιού κάνει αυτόν γεώτοπο ιδανικό για πεζοπορία.

36-Χελωνοσπηλιά

O γεώτοπος αυτός βρίσκεται κοντά στον οικισμό Σπηλιά σε έναν ασβεστολιθικό λόφο του οποίου τα πετρώματα δημιουργήθηκαν στην θάλασσα 144 έως 66.4 εκατομμύρια χρόνια πριν (στην Κρητιδική ηλικία, τότε που σε άλλα μέρη του πλανήτη περπατούσαν δεινόσαυροι!!!). Οι ασβεστόλιθοι εμφανίζονται έντονα τεκτονισμένοι (σπασμένοι από ρήγματα). Εξαιτίας αυτού και επιπρόσθετα εξαιτίας της διαλυτικής δράσης του νερού (καρστικοποίηση) στη βάση του λόφου παρατηρείται μια μικρού μεγέθους βραχοσκεπή, ενώ προς τα νότια παρατηρείται μικρής έκτασης πόλγη πλούσια σε καλλιέργειες. Στην κορυφή του λόφου υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στην ελευθερία λόγω ιστορικής μάχης στη περιοχή κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821.

35-Ντουρντουβάνα

Η κορυφή Ντουρντουβάνα (ή Πεντέλια) βρίσκεται στο νότιο άκρο του ορεινού όγκου του Χελμού και παρουσιάζει υψόμετρο 2109 μ. Δημιουργείται από ασβεστόλιθους της ζώνης Τρίπολης που έρχονται σε επαφή μέσω ρήγματος με δολομίτες. Απολιθώματα  εξαφανισμένων δίθυρων (Ρουδιστές) και άλλων οργανισμών που ζούσαν σε ρηχές θάλασσες εντοπίζονται πάνω στα πετρώματα αυτά. Επίσης παρατηρείται σημαντική διάλυσή τους από το νερό (καρστικοποίηση) και για τον λόγο αυτό στην περιοχή εντοπίζεται ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά βάραθρα του γεωπάρκου –η τρύπα του Φενεού (μέγιστο βάθος 130 μ).