Ο γεώτοπος των Ρογών θεωρείται ιδιαίτερης σημασίας όχι μόνο επειδή εκεί παρουσιάζεται μια τυπική ιζηματογενή σειρά η οποία αποτέθηκε εκατομμύρια χρόνια πριν στον ωκεανό της Πίνδου αλλά και επειδή στον γεώτοπο αυτό μπορούμε να παρατηρήσουμε το βορειότερο άκρο της λεκάνης των Καλαβρύτων. Παρατηρώντας τις εναλλαγές τη θέση των πετρωμάτων ο επισκέπτης μπορεί να κατανοήσει τον τρόπο δημιουργίας της λεκάνης μέσω της ύπαρξης των μεγάλων ρηγμάτων της περιοχής. Το ομώνυμο ιστορικό χωριό παρέχει άλλη μια ευκαιρία να γνωρίσουμε την πλούσια ιστορία του τόπου κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Articles by: admin
05-Κροκαλοπαγή Κερπινής
Καθώς ο επισκέπτης περιηγείται στην υπέροχη διαδρομή προς τα Καλάβρυτα κατά μήκος του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού αντικρίζει ένα ξεχωριστό τοπίο. Απότομα πρανή μεγάλου ύψους φτιαγμένα από κροκαλοπαγή πετρώματα και σμιλευμένα από το νερό και τον άνεμο δημιουργούν μια εικόνα μοναδική. Τα πετρώματα αυτά δημιουργήθηκαν σε ένα ποτάμιο σύστημα που υπήρχε στην περιοχή πριν από 2-3 εκατομμύρια χρόνια στα αρχικά στάδια δημιουργίας της ιζηματογενούς λεκάνης. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το ιστορικό χωριό Κερπινή το οποίο είναι άμεσα συνυφασμένο με την εξέλιξη της περιοχής κατά την διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου.
Previous image
Next image
03-Μαμούσια-Ρούσκιο
Στα 500 m περίπου ανατολικά του χωριού Μαμουσιά, ο επισκέπτης μπορεί να μελετήσει τα χαρακτηριστικά πετρώματα που σχηματίστηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια σε ένα υποθαλάσσιο ριπίδιο (απόληξη ποταμού στην θάλασσα), τον λεγόμενο φλύσχη της γεωτεκτονικής ζώνης Πίνδου. Αποτελείται από εναλλαγές ψαμμίτη, μαργαϊκού ασβεστόλιθου και πηλίτη οι οποίες παρουσιάζονται έντονα σπασμένες (με διακλάσεις και ρήγματα) και πτυχωμένες (καμπυλωμένα στρώματα). Αυτά μαρτυρούν τον ρόλο των έντονων τεκτονικών κινήσεων στην περιοχή οι οποίες συμπίεσαν τα πετρώματα, τα λύγισαν, τα έσπασαν και τέλος τα ανύψωσαν από το επίπεδο της θάλασσας στο σημερινό τους υψόμετρο. Γύρω από την θέση του γεώτοπου καλλιεργούνται μεγάλης έκτασης αμπελώνες που δημιουργούν ένα ειδυλλιακό τοπίο και μια μοναδική ευκαιρία για βόλτα στην ελληνική εξοχή.
31-Λιγνίτες Παλαιοχωρίου
Η λιγνιτοφόρα περιοχή του Παλαιοχωρίου εντάσσεται στην ευρύτερη περιοχή της λιγνιτοφόρας λεκάνης των Καλαβρύτων. Παρατηρούνται κυρίως χερσαία και ποταμο-λιμναία ιζήματα και λιγνιτικά στρώματα με πλούσια και καλοδιατηρημένα φυτικά απολιθώματα. Επικρατούν απολιθώματα γυμνόσπερμων φυτών συμπεριλαμβανομένου του εξαφανισμένου πια κωνοφόρου Glyptostrobus europaeus, ηλικίας Ανώτερου Μειοκαίνου – Κατώτερου Πλειστοκαίνου και συνυπάρχουν αρκετά αγγειόσπερμα. Μέσω των απολιθωμάτων μπορεί κανείς να φανταστεί την περιοχή πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια όταν εκεί είχε αναπτυχθεί μια ή περισσότερες βαλτώδης λίμνες ανάμεσα σε ένα πλούσιο δάσος με φυλλοβόλα δέντρα. Στην περιοχή λειτουργούσαν λιγνιτωρυχεία από το 1933. Σήμερα είναι ορατά τμήματα των παλιών εγκαταστάσεων και απομεινάρια των επιφανειακών εξορύξεων. Η εξόρυξη του λιγνίτη έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής των Καλαβρύτων.
25-Ανάληψη
Βρίσκεται στην Ανατολική πλευρά του ρέματος της Λαγκάδας, παραπόταμου του Αροάνιου ποταμού. Η περιοχή αποτελεί τμήμα κοιλάδας που δημιουργήθηκε πιθανότατα κατά το Κατώτερο με Μέσο Πλειστόκαινο κατά μήκος ενός ρήγματος. Η κοιλάδα αυτή γέμισε με ιζήματα. Κατά το πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν, η ρευματική αύλακα λειτούργησε ξανά εμφανίζοντας κατά βάθος διάβρωση, αποτέλεσμα της οποίας και η δημιουργία του μικρού αλλά εντυπωσιακού φαραγγιού με τον καταρράκτη ανατολικά της εκκλησίας σε κλάδο της αύλακας. Επίσης, λόγω της καρστικοποίησης δημιουργήθηκε μικρό καρστικό έγκοιλο το οποίο κοσμείται με αρκετά σπηλαιοθέματα, το εσωτερικό του οποίου σήμερα αποτελεί και το χώρο του ιερού του ναού της Ανάληψης.
29-Πηγή Καστριών
Η θέση αυτή βρίσκεται μόλις 1,5 km πριν από τον οικισμό Καστριών, σε ραδιολαρίτες (κόκκινα πετρώματα που δημιουργούνται σε βαθιές θάλασσες), ηλικίας ανώτερου Ιουρασικού (165-144 εκ. χρόνια) της ζώνης Πίνδου. Πρόκειται για μια θέση που παρέχει απεριόριστη θέα στο δυτικό τμήμα του Χελμού. Nότια διακρίνεται η κοιλάδα που διασχίζει το ρέμα της Λαγκάδας. Προς τα βόρεια διακρίνονται αποθέσεις παγετωνικές και αλλουβιακών ριπιδίων (ποτάμιες αποθέσεις). Η θέση είναι ιδανική για ένα διάλειμμα στην περιήγηση στην περιοχή των Καστριών καθώς διαθέτει κατάλληλη υποδομή (σκίαστρο και παγκάκια) και νερό από μια παραδοσιακή πετρόκτιστη βρύση.
26-Βαλβούσι
Tο Βαλβούσι είναι ένα ορεινό τοπίο 5χλμ νοτιοανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων που αναπτύσσεται πάνω σε ασβεστόλιθους της γεωτεκτονικής ζώνης Τρίπολης και μέσα σε ένα εντυπωσιακό δάσος (Αισθητικό δάσος Καλαβρύτων) με μερικές αιωνόβιες καστανιές μεταξύ άλλων. Τα ασβεστολιθικά πετρώματα παρουσιάζουν έντονες διακλάσεις (σπασίματα) και τυπικές καρστικές γεωμορφές επιφανειακής διάβρωσης καλυμμένες με πλούσια βλάστηση (καρστ=διαλυτική δράση του νερού σε ανθρακικά πετρώματα). Η πρόσβαση σε αυτόν τον γεώτοπο είναι ιδιαίτερα εύκολη μέσα από μονοπάτι που ξεκινά από την πόλη των Καλαβρύτων (κίτρινη και πράσινη γεωδιαδρομή).
22-Καταβόθρες Φενεού
Η πόλγη του Φενεού βρίσκεται στο ΝΑ τμήμα του γεωπάρκου. Πρόκειται για ένα καρστικό βύθισμα με επίπεδη επιφάνεια η οποία αποτελεί την κοιλάδα του Φενεού και δημιουργήθηκε κατά το Μ. Πλειστόκαινο (0,77-0,12 εκ. χρόνια πριν) πάνω σε ασβεστόλιθους. Ο ποταμός Όλβιος διατρέχει την κοιλάδα και αποθέτει ιζήματα. Στο νότιο τμήμα της βρίσκονται οι καταβόθρες διάλυσης. Στο παρελθόν αυτές καθώς έφραζαν από φερτά υλικά δημιουργούσαν την παλαιολίμνη του Φενεού η οποία δεν υπάρχει σήμερα. Ωστόσο η λίμνη άφησε πίσω τα σημάδια της στον βράχο στα σημεία όπου εντοπιζόταν οι παλαιοστάθμες της. Οι μεγαλύτερες από τις καταβόθρες σήμερα είναι οριοθετημένες με καλαίσθητες πετρόκτιστες κατασκευές. Η ιστορία τους είναι μεγάλη καθώς με αυτές σχετίζονται μυθολογικά με τον Ηρακλή αλλά και με την νεώτερη ιστορία του τόπου κατά την διάρκεια του επαναστατικού αγώνα. Η εύφορη κοιλάδα παράγει τα χαρακτηριστικά φασόλια και όσπρια του Φενεού.
15-Μάτι του Λάδωνα
Ένα εντυπωσιακό γεωμορφολογικό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι πηγές του Λάδωνα που βρίσκονται νοτιοδυτικά του χωριού Λυκούρια σε υψόμετρο 469 μ. και παρουσιάζουν κυκλική μορφολογία. Το νερό ανέρχεται από μια τρύπα (καταβόθρα) με μεγάλη ταχύτητα και δημιουργεί μια μικρής έκτασης αλλά αρκετά βαθιά καρστική λίμνη (μέγιστο βάθος 47 μέτρα). Κάτω από την λίμνη υπάρχει μεγάλης έκτασης καρστικός αγωγός ο οποίος χρησιμοποιούνταν παλιότερα (πιθανόν όταν η στάθμη της λίμνης ήταν πιο χαμηλά) ως κρυψώνα για υλικά πολέμου. Η περιοχή γύρω από την λιμνούλα χαρακτηρίζεται από παρόχθια βλάστηση η οποία δημιουργεί ένα ειδυλλιακό τοπίο.
Previous image
Next image
14-Πηγές Αροάνιου
Στο ΒΑ τμήμα της πόλγης (κοιλάδας) των Λουσών σε υψόμετρο 600μ αναπτύσσονται οι εντυπωσιακές πηγές υπερχείλισης του Πλανητέρου μέσα σε ένα υπέροχο πλατανόδασος (Platanus orientalis). Το νερό των πηγών ξεκινά την πορεία του από τον Χελμό, χάνεται μέσα στις καταβόθρες των Λουσών, ταξιδεύει μέσα στα ασβεστολιθικά πετρώματα και εξέρχεται στην περιοχή του Πλανητέρου από 41 μικρά ανοίγματα με μεγάλη ταχύτητα. Στον εκπληκτικό αυτό γεώτοπο ο επισκέπτης μπορεί όχι μόνο να θαυμάσει το αβιοτικό και βιοτικό περιβάλλον αλλά και να γνωρίσει τους παραδοσιακούς νερόμυλους και τα ιχθυοτροφεία πέστροφας. Και αφού κάνει μια βόλτα στα υπέροχα μονοπάτια μπορεί να απολαύσει τα υπέροχα τοπικά προϊόντα.
Previous image
Next image
