Έκταση

19338.24ha

Προστασία

Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) (Site of Community Importance – SCI)

Περιγραφή

Η περιοχή GR2320008 βρίσκεται στην Πελοπόννησο, και περιλαμβάνει τον ορεινό όγκο του Ερυμάνθου.

Ο Ερύμανθος, με υψηλότερη κορυφή του τον Ωλενό στα 2.224 μ., συμπεριλαμβάνεται στα αλπικά βουνά της Ελλάδας και έχει υποστεί, στο μεγαλύτερο μέρος του, μακροχρόνια και κατά τόπους έντονη ανθρώπινη επίδραση, με τη σημερινή εικόνα της βλάστησης να αποτελεί ένα μωσαϊκό που έχει προέλθει από μία μακραίωνη πορεία αλλαγών. Στο μεγαλύτερο μέρος των βόρειων και νότιων πλαγιών του βουνού εμφανίζονται δάση κεφαλληνιακής ελάτης, ενώ στις δυτικές πλαγιές υπάρχουν εκτεταμένοι ασβεστολιθικοί βράχοι. Ανατολικά του όρους αναπτύσσονται δάση πλατύφυλλης δρυός και καστανιάς. Τα παρόχθια δάση της περιοχής αντιπροσωπεύονται από συστάδες με πλατάνια. Σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1500 μέτρων αναπτύσσονται τα ανωδασικά λιβάδια, που φιλοξενούν πολύ μεγάλο αριθμό σημαντικών ειδών χλωρίδας. Στη περιοχή συναντώνται περισσότερα από 962 φυτικά taxa, στα οποία περιλαμβάνονται τουλάχιστον 91 ελληνικά ενδημικά taxa, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται 13 ενδημικά της Πελοποννήσου.

Τύποι Οικοτόπων

Οι τύποι οικοτόπων της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ που απαντώνται στην περιοχή είναι οι  εξής:

  • 4090: Ενδημικά ορεινά μεσογειακά χέρσα εδάφη με ακανθώδεις θάμνους
  • 5210: Δενδρώδη mattorals με Juniperus spp.
  • 5420: Φρύγανα από Sarcopoterium spinosum
  • 6230: Χλοώδεις διαπλάσεις με Nardus, ποικίλων ειδών, σε πυριτικά υποστρώματα των ορεινών ζωνών (και των ημιορεινών ζωνών της ηπειρωτικής Ευρώπης)
  • 8140: Λιθώνες της Ανατολικής Μεσογείου
  • 8210: Ασβεστολιθικά βραχώδη πρανή με χασμοφυτική βλάστηση
  • 92C0: Δάση Platanus orientalis και Liquidambar orientalis (Platanion orientalis)

Σημαντικά Είδη Χλωρίδας

Από τα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ δεν καταγράφηκε κάποιο είδος, αλλά από τα «άλλα σημαντικά είδη» καταγράφηκαν τα εξής: Abies cephalonica, Achillea umbellata, Anthemis brachmannii, Anthemis cretica subsp. cretica, Arabis subflava, Astragalus sempervirens subsp. cephalonicus, Aurinia moreana, Centaurea raphanina subsp. mixta, Cerastium candidissimum, Cirsium hypopsilum, Crocus boryi, Crocus hadriaticus, Dianthus androsaceus, Dianthus biflorus, Dianthus tymphresteus, Erysimum cephalonicum, Erysimum pectinatum, Erysimum pusillum, Festuca jeanpertii subsp. achaica, Fritillaria graeca, Galium peloponnesiacum, Geocaryum peloponnesiacum, Onobrychis ebenoides, Scorzonera crocifolia, Teucrium  aroanium, Thlaspi graecum, Trinia frigida.

Γεωλογία

Ο Ορεινός όγκος Ερύμανθου γεωτεκτονικά ανήκει στη ενότητα Ωλονού-Πίνδου, ενώ ένα τμήμα στην δυτική πλευρά του ανήκει στην ενότητα Γαβρόβου-Τριπόλεως. H ζώνη Ωλονού-Πίνδου περιλαμβάνει τον φλύσχη με εναλλαγή πάγκων ψαμμιτών και ψαμμιτικών ιλυόλιθων μεγάλου πάχους (Ηώκαινο), στρώματα μεταβάσεως πλακωδών ασβεστόλιθων, ασβεστομαργαϊκών υλικών, ψαμμιτών και λατυποπαγών ασβεστόλιθων (Μαιστρίχτιο-Παλαιόκαινο), πλακώδεις ασβεστόλιθους (Σενώνιο), ιλιόλυθους ερυθρούς και «πρώτος φλύσχης» (Κρητιδικό), ιλυόλιθους του Καστελίου και ραδιολαρίτες (Ιουρασικό), ασβεστόλιθους Δρυμού (Ανώτερο Τριαδικό) και την κλαστική σειρά Πριολίθου με ιλυόλιθους και ψαμμίτες (Κάρνιο). H ζώνη Γαβρόβου-Τριπόλεως περιλαμβάνει τον φλύσχη με ακανόνιστες εναλλαγές λεπτόκοκκων ψαμμιτών και πράσινων ιλυόλιθων και φακούς κροκαλοπαγών με κροκάλες ασβεστόλιθων (Ανώτερο Ηώκαινο-Ολιγόκαινο), στρώματα μεταβάσεως προς τον φλύσχη με βιοκλαστικούς ασβεστόλιθους (Λουτήσιο-Πριαμπόνιο) και τέλος μία ανεστραμμένη ασβεστολιθική σειρά μέσα στην κοιλάδα του Αλεποχωρίου (Παλαιόκαινο).